Klimki w Bułgarii

24 czerwca 2016 roku, tego samego dnia dla wszystkich dzieci w Polsce zaczęły się wakacje a dla Małych Klimków i młodzieży z zespołu im. Klimka Bachledy z Zakopanego podróż na egzotyczny festiwal - Balkan Folk Fest w Złotych Piaskach nad Morzem Czarnym w Bułgarii. Świadectwa upchane na dnie szafy, rodzice nawet nie zdążyli pomarudzić lub pochwalić za końcowe oceny a młodzież spakowana, bukowe portki w walizkach, korale w torebkach, ciupagi upchane na dnie autokaru i jedziemy. Dłużyłoby się te 1600 kilometrów ale już od pierwszego postoju okazało się że w obu autokarach energia jest olbrzymia, chęć śpiewu większa niż zmęczenie i upał.

Młodzież, dzieci, starzy i młodzi śpiewali prawie całą drogę. Przy akompaniamencie skrzypiec, pomocy Hani Rybki, Zosi Kubiniec-Stanuch i Józefa Pitonia trwała autokarowa próba przed występami na dużej scenie.
Szczęśliwie  dojechaliśmy na miejsce, gdzie spotykają się zespoły z całej Europy. Piętro niżej mieszkali Bośniacy, były orkiestry z Polski, zespoły z Serbii, czy Ukrainy. Piękne jest w tej rozmaitości to, że każdy dba o kulturę swojego kraju, może ją zaprezentować i podzielić się z kolegami z innych krajów. Spotkania były ciekawe i wieczory przy dźwiękach muzyk z różnych regionów Europy, instrumentów wszelkiego rodzaju, śpiewów w wielu językach przeciągały się do rana. A i tak najweselsze z nocnych imprez były urodziny Dominiki, kiedy w ciasnym hotelowym korytarzu odtańczyła z zespołem żywiołowy taniec na dziewiętnastkę.

Nie ukrywam, że czułam dumę kiedy nasze góralskie dzieci i młodzież szły przez deptak w Złotych Piaskach z polską flagą, z góralską śpiewką na ustach i muzykantami grającymi w drodze.

Na scenie też wypadli bardzo dobrze. Myślę, ze wyróżniał  nas wśród innych zespołów przedział wiekowy występujących od 5 letniej Kasi do 84 letniego Józefa Pitonia, założyciela zespołu i jego wielkiej podpory. To niezwykle ważne, że młodsi uczą się od starszych, że doświadczeni wiekiem mogą swoje umiejętności przekazywać kolejnym pokoleniom. I że mój synek, który tańczy w najmłodszej grupie, zapatrzony w świetnie tańczących starszych kolegów chce kiedyś tańczyć i śpiewać jak oni.

Oczywiście nie byłoby tej wyprawy bez Zosi Kubiniec-Stanuch (Józef Pitoń powiedział, że należy się jej pomnik na Krupówkach za opiekę nad tą wesołą zgrają). 

„Zespół jest jak rodzina”- powiedziała Zosia na jednej próbie. „Nie zależy mi na gwiazdach w zespole tylko na ludziach którym można ufać”. Okazuje się, że zespół to nie tylko śpiew, taniec, góralska muzyka. To też nauka jakim być dla innych, jak postępować. Bardzo ważne są takie miejsca gdzie młodzież uczy się pewnych wartości i obserwuje starszych. Kiedyś przekaże to następnym pokoleniom.

Bułgaria pożegnała nas słońcem a Zakopane powitało olbrzymią ulewą. Dzieci prosto z autobusu, po przeszło dobie w podróży, poszły na koncert charytatywny w kinie Giewont. No bo przecież kto by się przejmował zmęczeniem, kiedy trzeba zagrać, a jeszcze można w ten sposób pomóc choremu koledze.