(10.12.2008)  Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego w Zakopanem zaprasza na wernisaż wystawy PAWŁA BITKI "DWIE POLSKI" 19 grudnia o godzinie 17.00. Wernisażowi towarzyszyć będą: występ Kasi Stolarczyk - taniec jazzowy i klasyczny oraz promocja książki poetyckiej Pawła Bitki „Dwie Polski” wydanej przez Wydawnictwo Miniatura.

Paweł Bitka
Malarz, scenograf, fotografik. Kompozytor (w drugiej połowie lat 90. w Piwnicy pod Baranami). Jako autor debiutował w 1992 roku w tygodniku Wieści krótkimi opowiadaniami, wiersze wybrane: Dwie Polski - Wydawnictwo Miniatura 2008. Sztuki teatralne, m.in. Jak z Almordovara... – tragifarsa z happy endem o przemianach obyczajowych we współczesnej Polsce – nagroda na Festiwalu Komedii Talia w 2006; artykuły o sztuce i wywiady. Ukończył Akademię Muzyczną i Scenografię na ASP w Krakowie. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, stowarzyszony w ZAiKS.

Kraków – zamglone miasto Młodej Polski, opasane wieńcem Plant, jak chocholim tańcem skołowanej polskiej inteligencji, z chamem, który przybył do Nowej Huty i kajsi po drodze zgubił złoty róg, z Umarłą Klasą, z której ławek wyciągani są do odpowiedzi ekscentryczni uczniowie, z chimerą przykuwającą artystę kajdanami do pracowni, dając mu w zamian wolność jakby większą, Kraków Wyspiańskiego i Kantora, Piotra S. z kabaretu, teatru Wajdy, miasto nauki, kościołów i muzeów, z wielką wystawą jaka została w pamięci: Polaków portret własny, stawiającą widza przed własnym konterfektem, miasto sztuki osobistej, tworzonej zawsze bardziej dla zadumy i myślenia niż konsumpcji, z potrzeby tradycji i polemiki z zastanym, niż uległości wobec wzoru – temu Krakowowi czułem się wierny przez całe życie, nie znajdując w świecie miejsca ciekawszego.

Dzisiaj Kraków przy zmieniającym się klimacie, z niebieskim niebem i słońcem staje się karczmą Rzym, dzielnicą rozrywki dla młodego, globalnego utracjusza. W czasie dziwnym, wypiętrzania się nowej normalności, w atmosferze bezwzględnej i pogodnej, budowy ustroju, nowego rozdania, unifikacji, z ostrymi różnicami na wszystkich poziomach: materialnym, światopoglądowym, uczuciowym... - z Krakowa, mojego dziecinnego pokoju zabaw, w którym przybyło lat, widzę Polskę.

Paweł Bitka
www.bitka.pl

Z różnorodnych inspiracji biorą początek dzieła Pawła Bitki, podobnie jak szeroki jest wachlarz jego koncepcji plastycznych. Każda jednak – obojętne – anegdotyczna, metaforyczna czy muzyczna inspiracja jest najpierw ujmowana w słowa. W owym kulcie słowa, które również w wypadku artystycznych kreacji Bitki jest na początku, odbija się zapewne jego zawód scenografa i powołanie poety, dla którego słowo ma moc sprawczą.

Jerzy Madeyski

Wydaje się, że ta złożona, podszyta pikanterią, a zarazem niełatwa w interpretacji twórczość plastyczna zawsze będzie posiłkować się inspiracjami muzycznymi i teatralnymi. Taka jest droga edukacji artysty i taki jest charakter jego symultanicznej wyobraźni. Jednakże to, co spaja nieprzystające do siebie czasami, drastyczne sekwencje rzeczywistości, przedstawionej na obrazach, fotocollagach i w aranżacjach przestrzennych, to potrzeba poetyckiego przeżycia i kreowania świata już przez kogoś stworzonego w innym dziele sztuki. Ta potrzeba kontekstu, dialogu i aluzyjna kokieteria twórczości Pawła Bitki czyni jego dzieła niezwykle intrygującymi, a samego twórcę pozwala podziwiać jako człowieka z natury rzeczy integrującego różne dziedziny sztuki.

prof. Stanisław Tabisz, Prezes ZPAP O/Kraków