Zakopiańskie Migawki Fotograficzne Jerzego Z. Kosiuczenko

Zakopiańskie Migawki Fotograficzne to relacja autorska fotografika Jerzego Z. Kosiuczenko z interesujących wydarzeń, zarejestrowanych aparatem podczas pobytu autora w Zakopanem, w lutym b.r. Należały do nich: Dudaski Tłusty Czwartek, Parada Gazdowska i wyścigi kumoterek w Ludźmierzu, Wieczór autorski Kingi Gruszczyńskiej i Jerzego Jurasa Gruszczyńskiego oraz Posiady w Białej Izbie poświecone pamięci Walentego Bartusia Obrochty.

DUDASKI TŁUSTY CZWARTEK

16. lutego b.r. roku, w Zakopiańskim Centrum Edukacji im. Heleny Modrzejewskiej, odbył się Dudaski Tłusty Czwartek, na który zaproszenie wystosowali: burmistrz miasta Zakopane Janusz Majcher oraz Jan Karpiel Bułecka.

Tegoroczne Dudaski poświecone były pamięci Tomasza Skupnia, znakomitego muzyka grającego na skrzypcach, złóbcokach, basach i na dudach, wybitnego znawcę i wytwórcę dud. Jego dudy miały dożywotnią gwarancję i serwis.

Organizatorem imprezy był Wydział Kultury i Popularyzacji Zakopanego Urzędu Miasta Zakopane i Zakopiańskie Centrum Edukacji oraz Jan Karpiel Bułecka, który całe spotkanie poprowadził w niezwykle interesujący sposób.

Wystąpienie Jana Karpiela Bułecki  związane było z historią dudziarstwa na Podhalu, w trakcie którego opowiedział zarówno o wybitnych dudziarzach jak i o budowie tego instrumentu.

Wziął też czynny udział w grze na różnych instrumentach.

Spotkanie otworzył występ młodych dudziarzy, uczniów Krzysztofa Trebuni-Tutki i Szymona Bafii, z zakopiańskiej Jutrzenki.

W koncercie wzięli również udział dudziarze z różnych regionów Polski i Słowacji, w tym Ludomir Tatarka, gdzie tradycja dudziarstwa jest równie długa jak u nas.

Zjawili się dudziarze i kapele z Zakopanego, Białego Dunajca, Suchej Beskidzkiej, Żywiecczyzny, Beskidu Śląskiego, Nowego Targu i Szczyrku (Antoni Gluza -  dudy i helikonka).

Spośród młodego pokolenia dudziarzy szczególnie wyróżnili się syn Tomasza Skupnia - Tomasz Skupień junior, Jasiek Ryt oraz Pawełek Majerczyk (z Zakopiańskiej Jutrzenki).

GAZDOWSKA PARADA i WYŚCIGI KUMOTEREK, SKIRINGU I SKI-SKIRINGU 

Ostatnia impreza, w ramach tegorocznej KUMOTERSKIEJ GOŃBY, odbyła się 19 lutego b.r.  w Ludźmierzu – najstarszej wsi na Podhalu.

W Paradzie Gazdowskiej, na boisku sportowym, wzięły udział 32. zaprzęgi, w tym 15. zaprzęgów jednokonnych, 15. zaprzęgów dwukonnych i jeden zaprzęg trójkonny. Na czele parady byli też oczywiście pytace.

Po czterech edycjach zawodów zwyciężyli w poszczególnych kategoriach (podaję tylko 1. miejsca):

Parada Gazdowska – zaprzegi parokonne – Andrzej Stachoń Mulik z Poronina;

Parada Kumoterska – Władysław Kułach z Białego Dunajca;

Wyścigi Kumoterek – Damian Skupień i Anna Rusnak;

Skiring – Stanisław Gał;

Ski – skiring ( dwa pierwsze miejsca ) – Damian Skupień i Stanisław Skupień oraz Zbigniew Skwarek i Piotr Duda.

WIECZÓR AUTORSKI KINGI GRUSZCZYŃSKIEJ I JERZEGO JURASA GRUSZCZYŃSKIEGO

21. lutego 2012, w Białej Izbie Związku Podhalan, odbył się wieczór autorski Kingi Gruszczyńskiej i Jerzego Jurasa Gruszczyńskiego.

Na wieczór poetycki złożyły się wiersze Kingi Gruszczyńskiej oraz wiersze i proza poetycka Jerzego Jurasa Gruszczyńskiego, ale też  jego muzyka, gdyż w trakcie spotkania grał swoje utwory muzyczne na syntetyzatorze.

W wieczorze udział wzięli aktorzy Towarzystwa Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Zakopanem Grażyna Syrzystie, Joanna Stachoń i Krzysztof Michno.

W zastępstwie nieobecnej Kingi Gruszczyńskiej wiersze jej czytała Joanna Stachoń.

Kinga Gruszczyńska jest absolwentką Gimnazjum Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Artystycznej w Zakopanem. Pisze wiersze od czasów szkoły podstawowej.

Kinga była nagradzana na szkolnej Gali Poezji oraz dwukrotnie na Ogólnopolskim Przeglądzie Dziecięcej i Młodzieżowej Twórczości Literackiej Lipa 2004 i Lipa 2005.

Jej wiersze zostały opublikowane w nowotarskich Spotkaniach Literackich w 2006 roku.

Jerzy Juras Gruszczyński, ojciec Kingi, jest plastykiem – projektantem, muzykiem oraz poetą.

Pisze wiersze oraz prozę poetycką od czasów szkolnych a łącząc je z grafiką i rysunkiem tworzy wizualne wiersze.

Przykładem takich wizualnych wierszy jest, zaprezentowana podczas wieczoru Zębatka, wiersz, który czyta się w koło, a ponadto można go czytać zaczynając od dowolnego miejsca, oraz wiersz Laurka z podwórka, składający się z tekstu połączonego z zestawem klipartów.

Wiersze Jurasa opublikowano w nowotarskich Spotkaniach Literackich w 2005 i 2006 roku.

WSPOMNIENIA 5. ROCZNICY ŚMIERCI WALENTEGO OBROCHTY BARTUSIA

14. lutego b.r., w Białej Izbie Związku Podhalan w Zakopanem, odbyły się Posiady poświecone piątej rocznicy śmierci Walentego Obrochty Bartusia (1931-2007), architekta, nauczyciela przedmiotów zawodowych, sportowca, miłośnika Tatr i ekologa. Walenty Obrochta był wnukiem Jana Obrochty, młodszego brata Bartusia Obrochty, słynnego muzykanta podhalańskiego.  

Wieczór poprowadzili -  wdowa Józefa Obrochta i publicysta Adam Kitkowski. Posiady otworzyła Zofia Majerczyk-Owczarek Zoida.

Wśród obecnych na sali znaleźli się m.in. - rodzina Obrochtów, rodzina Czechów, przyjaciele Walentego, jego uczniowie, mieszkańcy Zakopanego i turyści.

Na Bartusiową nutę przygrywała kapela z Olczy.

Historię rodu Obrochtów przypomniał Adam Kitkowski, ilustrując opowieść zdjęciami z archiwum rodzinnego Obrochtów.

Pani Józefa Obrochta wspominała wieloletnie, małżeńskie pożycie z Walentym oraz ich wspólne życie towarzyskie.

Prelegenci przypomnieli pracę zawodową Walentego oraz jego różnorodne prace społeczne.

Podczas posiadów głos zabrali m.in.: Antoni Marmol, znany przewodnik tatrzański, który opowiedział o wyczynach narciarskich swojego przyjaciela a Jerzy Bortnik o Posiadach organizowanych przez Walentego.

Marek Zaniewski przypomniał działalność pedagogiczną swojego nauczyciela, a Zofia Majerczyk-Owczarek wspominała społeczną działalność regionalną wujka Walka. Prelegenci wspominali też zamiłowania inżyniera Walentego Obrochty m.in. fotografowanie, stolarstwo, dalekie podróże oraz poznawanie własnej genealogii rodu Obrochtów. Walenty Obrochta w swoich dociekaniach wywodził szkockie korzenie rodu.

Jerzy Z. Kosiuczenko