„Konkurs Jednego Wiersza” rozstrzygnięty na Harendzie

2 marca w Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie rozstrzygnięto Konkurs Jednego Wiersza im. Jerzego Tawłowicza. W drugiej edycji konkursu udział wzięło około 100 poetów z całego kraju. Swoje wiersze przysłali też twórcy mieszkający poza jego granicami. Jury w składzie: Wanda Czubernat, dr Anna Mlekodaj i Karol Jaworski miało do przeczytania dwa razy więcej wierszy, niż w ubiegłym roku.

Utwory oceniano w 2 kategoriach: literackiej i gwarowej. Zwycięzcy otrzymali pamiątkowe statuetki wykonane z brązu przez Joannę Borowicz, oraz możliwość drukowania swoich wierszy na łamach Tygodnika Podhalańskiego, a także w miesięczniku "Poezja Dzisiaj".

Nagrody wręczała Beta Zalot – pomysłodawczyni i organizator Konkursu, reprezentująca Tygodnik Podhalański w towarzystwie dr Anny Mlekodaj – członka Jury.

Po wręczeniu nagród wiersze laureatów odczytali aktorzy Sceny A2 - Grażyna Syrżystie i Krzysztof Michno.

Współorganizatorem sobotniego finału Konkursu Jednego Wiersza było Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza.

Zarząd Stowarzyszenia dziękuje wszystkim osobom, które pomogły w organizacji wieczoru, oraz Tygodnikowi Podhalańskiemu za przygotowanie poczęstunku dla licznie przybyłych gości.

Wyniki Konkursu Jednego Wiersza im. Jerzego Tawłowicza:

1. miejsce w kategorii literackiej zdobył Jan Stalony-Dobrzański z Krakowa, autor wiersza "Trombita"

1. miejsce w kategorii gwarowej zdobyła Barbara Balicka z Ludźmierza za wiersz pod tytułem: "W starym kościółku".

Jury postanowiło też wyróżnić wiersz Małgorzaty Hrycaj ze Szczecina, poświęcony Jurkowi Tawłowiczowi oraz Józefa Szafarskiego z Czarnego Dunajca.  

Kategoria literacka

I miejsce – Jan Stalony – Dobrzański z Krakowa

TROMBITA

Usłysz

smreku

to Ja idę

dodaj moim kierpcom skrzydeł

na mej głowie

pióro orle

w moim gardle

wiatry

harne

Idę

Hej

Usłysz

wilku

usłysz mnie

moje echo splącze cię

nie wchodź w drogę moim owcom

pośród wierchów

nie chodź prosto

mój dosięgnie ciebie

cień

Idę

Hej

Usłysz

słońce

osusz ranki

czynić będziesz dla mnie sianko

me barany beczą

jeść

lata

warkocz złoty

spleć

Idę

Hej

Usłysz

kędy miód cię wiedzie

bój się

hardy mój sąsiedzie

powstań

unieś z trwogi szyję

nie wchodź gdzie mgła

szept mój

kryje

Idę

Hej

Usłysz

deszczu

rzeknij rzekom

jako wody mają nieść

iżby

morza rozkołysał

mojej piersi

halny

zew

Idę

Hej

Słyszcie doły

werchowyny

słyszcie turnie

połoniny

dziś wymierzę dom śród was

w chacie mojej

zamieszkacie

Ja was będę

paść

Idę

k wam

Wyróżnienie

Małgorzata Hrycaj - Szczecin 

pamięci Jerzego Tawłowicza, luty 2012
 
 
          *         *         *
 
         nie odchodź teraz
         póki zima
         w cebulkach więzi zapach kwiatów
         tęskniący za ciepłym powietrzem
         nie odchodź jeszcze
 
         twoje ślady
         po skalnych progach
         niecierpliwie
         dotyku stóp twych
         szukać będą
         nim zetrą je
         wiosenne deszcze
         nie odchodź jeszcze
 
         twoje słowa
         z przełęczy
         halny wiatr wypłoszy
         echa je znów
         roznosić będą
         aż się rozpłyną
         w drzew szeleście
         nie odchodź jeszcze
 
         masz jeszcze noc
         do nieprzespania
         z kimś powitania pożegnania
         będą wieczory na Harendzie
         gitara
         czas schwytany w pędzie
         pełne olśnienia życiem wiersze
         nie odchodź jeszcze
 
         pozostań
         kwiatem śladem echem
         w zachwycie wstrzymanym oddechem
         rozpalaj watry ponad nami
         wschodami słońc i zachodami
 
         kiedy tęsknota nam doskwiera
         nie odchodź teraz
 
 
 
Kategoria gwarowa 

I miejsce – Barbara Balicka z Ludźmierza

***

W starym kościółku z drzewa

Duse babek w tybetowyk smatkak

Śpiewajom

Pod chórem na dwa głosy im wtórujom

Duse chłopów

W piscołeckak od organów

Wiater holny casem piśnie

Rusy pajęcyny

Stary świontek co sie jesce ostoł

Patrzy miłosiernie

Choć mu gemba het spękała

W starym kościółku

Mech na gontak zarós

Płot ze skoli sie osypoł

Nad kościółkiem starym z drzewa

Lipy chylom głowy

Wrony kracom

Stary dziadek z loskom

Patrzy w wyscyrbiony sosromb

- Hej, Boze, oba my jus starzy 

Wyróżnienie

Józef Szafarski z Czarnego Dunajca 

Zbacowanie casu

Spod wykrotu ślebody

durko potók casu,

a naskie grzysne śpasy

pociechy sukajom.

Ty na postronek prowdy

ściybos myśli kosyk,

co sie pod powieki

w środku nocy pchajom.

W tej twoje śprytne grzeski

we łbie sie kotłujom,

a myśli, jak śpilecki,

ślypia wydziubujom.

I zdaje ci sie cłeku,

ze jakby na despet

wiera, drypcom przy tobie,

tarasom, bebłajom.

A ty sipies i kwynkos;
co za tróbacyjo
w tyj płaśni mrocnyk zwidów...
O! Kryste Maryjo!