Uroczysta Sesja i Nagrody Burmistrza

6 czerwca w Centrum Formacyjno-Szkoleniowym „Księżówka” w ramach obchodów XI Dni Zakopanego odbyła się Uroczysta Sesja Rady Miasta Zakopane połączona z wręczeniem dorocznych Nagród Burmistrza. W tym roku ich laureatami zostali: dr Anna Sztaudynger Kaliszewicz - propagatorka twórczości ojca Jana Sztaudyngera, Mieczysław Król Łęgowski - artysta rzeźbiarz, kolekcjoner nart i pamiątek sportowych oraz Władysław Gąsienica Roj - narciarz i społecznik.

Nagrody Burmistrza wręczane są każdego roku podczas uroczystości z okazji Dni Miasta Zakopane za wybitne osiągnięcia w różnych dziedzinach oraz za zasługi dla rozwoju i promocji miasta Zakopane. O ich przyznaniu rozstrzyga specjalna kapituła, a laureaci zostają uhonorowani wykonaną z brązu statuetką zaprojektowaną przez Annę Popowicz. Wręczenie nagrody poprzedza wygłoszenie specjalnej laudacji.

Sesja w tym roku poświęcona była także hr. Władysławowi Zamoyskiemu w 160. rocznicę urodzin. Wykład na temat zasług hrabiego dla Zakopanego i Podhala wygłosił prof. Kazimierz Karolczak.

Anna Sztaudynger-Kaliszewicz (ur. 19 września 1933 w Poznaniu) – dr socjologii, nauczyciel akademicki, pisarka. Córka Jana Sztaudyngera i Zofii z Jankowskich Sztaudynger.

W 1955 r. ukończyła studia chemiczne na Politechnice Łódzkiej. W latach 1955-58 pracowała w przemyśle jako inż. chemii, z której to pracy musiała zrezygnować z powodów zdrowotnych. W 1958 r. podjęła studia socjologiczne na Uniwersytecie Łódzkim zakończone w 1963 r. W latach 1963-1990 pracowała na Uniwersytecie Łódzkim jako nauczyciel akademicki i jednocześnie zajmowała się badaniami demograficznymi i gerontologicznymi, także praktycznie na przykładach pierwszych w Polsce Domów Dziennego Pobytu dla ludzi starszych w Łodzi i ogólnopolskiego Ruchu Klubów Seniora w Bydgoszczy.

W 1979 r. zorganizowała z grupą uczonych, na czele z Heleną Kretz, Uniwersytet Trzeciego Wieku w Łodzi, piąty w Polsce. Do 1996 r. była prezesem Zarządu ŁUTW. Obecnie jest honorowym prezesem ŁUTW. Po przeniesieniu się do Zakopanego założyła i prowadziła w latach 1992-2007 Podhalański Uniwersytet Trzeciego Wieku. Działalność ta została nagrodzona dyplomem przez Burmistrza Miasta Zakopanego w 2007 r.

Opublikowała przeszło 50 artykułów literackich, naukowych i popularnonaukowych. Jest współautorką książki autobiograficznej Jana Sztaudyngera Chwalipięta czyli rozmowy z Tatą (1973) oraz książek Fraszki z rękawa... (1987) oraz biografii Życie nie jest fraszką (1994). Od przeszło 40 lat najpierw z matką, obecnie z córką, zgodnie z tradycją rodzinną, zbiera wspomnienia, listy, pamiątki, fotografie związane ze Sztaudyngerami, Gautierami i Kokowskimi oraz ślady z wieczorów autorskich ojca. Z córką Dorotą przygotowuje do druku rękopisy fraszkopisarza. Kolejne wydania książek zaopatruje wstępem lub posłowiem. Systematycznie kompletuje archiwum, które zawiera także kilkadziesiąt prac magisterskich o życiu i twórczości poety.

Należy do Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego, Towarzystwa Przyjaciół Książki (Bibliofile), Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych - "ZAiKS", Towarzystwa Tatrzańskiego. Otrzymała Odznaczenie Uniwersytetu Łódzkiego – W Służbie Narodu i Nauki. Jej biogram ukazał się w siódmej edycji The Word Who’s Who of Women 1984, wydanej przez International Centre Cambridge, England.

Mieczysław Król Łęgowski urodził się 18 sierpnia 1951 roku w Zakopanem. Ukończył Szkołę Zawodową w Oświęcimiu. Jest czeladnikiem kowalstwa od 1973 roku. W latach 1987-1993 pracował przy rekonstrukcji willi „Koliba” odtwarzając detale ozdobne i architektoniczne. Był radnym miasta Zakopane w latach 1994-1998.

Jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych od 1982 roku i Związku Podhalan od 1985. W roku 2002 został uhonorowany tytułem „Zasłużony dla kultury Podhala”, jest laureatem konkursów im. Tadeusza Staicha (2000), „Czarna Madonna w twórczości ludowej” (1983), „O zaśpionych rycerzach” ( 2004).

Prace kowalstwa artystycznego Pana Mieczysława znajdują się w kolekcjach prywatnych w Austrii, Włoszech, USA, Brazylii oraz w Polsce, w muzeach, m.in. w Muzeum Tatrzańskim.

Jest wykonawcą spinek góralskich według tradycyjnych wzorów. Sam również projektuje i wykonuje spinki okolicznościowe, m.in. z okazji wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II, dla Adama Małysza, na zawody sportowe – mistrzostwa świata i igrzyska olimpijskie. Swoje umiejętności przekazywał młodemu pokoleniu.

Od wielu lat Jego pasją są sporty zimowe, jest kolekcjonerem nart, pionierem Muzeum Sportu w Zakopanem. Wraz z Tadeuszem Jankowskim napisał swoją biografię „Pasje Mieczysława Króla Łęgowskiego” ( 2008) oraz wspomnienia o S. Helenie Warszawskiej „Dlaczego Warszawska a nie Zakopiańska” (2013).

Pomimo ciężkiej choroby, na którą zapadł kilkanaście lat temu pan Mieczysław nieustannie pracuje i dąży do utworzenia muzeum sportu w Zakopanem. Jego pracy zawsze towarzyszy uśmiech i zaangażowanie. Swoją pasją zaraża innych. Jest wybitnym promotorem Zakopanego na arenie międzynarodowej. Nawet będąc w szpitalach na rehabilitacjach podkreśla, że pochodzi z miasta pod Giewontem.

Władysław Gąsienica Roj – zawodnik AZS Zakopane, Mistrz Polski Juniorów
i Seniorów, medalista Akademickich Mistrzostw Świata, członek kadry olimpijskiej. Po zakończeniu kariery zawodniczej jest nieprzerwanie działaczem AZS Zakopane.

Był członkiem Komisji Sportów Zimowych Międzynarodowej Federacji Sportu Akademickiego, pełnił funkcję sędziego międzynarodowego FIS i delegata technicznego FIS w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej.

Współtwórca wniosku Olimpiada 2006 w Zakopanem. Prezes Klubu Olimpijczyka im. Stanisława Marusarza w Zakopanem, działacz i Honorowy Prezes TZN. V-ce dyrektor i członek Komitetu Organizacyjnego Pucharu Świata w skokach narciarskich, współorganizator Mistrzostw Świata Juniorów w skokach narciarskich. Za długoletnią pracę na rzecz polskiego i światowego narciarstwa otrzymał dyplomy FIS.