„Dr Wincenty Galica – Honorowy Obywatel Zakopanego w oczach córki Lucyny Galicy - Jureckiej”. „Wieczór w Czerwonym Dworze”.

8 maja Lucyna Galica – Jurecka wygłosiła wykład pod tytułem: „Dr Wincenty Galica – Honorowy Obywatel Zakopanego w oczach córki Lucyny Galicy - Jureckiej”. Spotkanie zostało zilustrowane interesującym pokazem zdjęć i filmów. „ W obecnych czasach sztuką jest pokazywanie dobra” mówiła w zapowiedzi spotkania prowadząca je dr Małgorzata Wnuk z Zakopiańskiego Centrum Kultury.

Dr Wincenty Galica był człowiekiem niezwykłym, utalentowanym, otwartym na ludzi. Czas okupacji nie oszczędził go. Wykazał się wtedy siłą przetrwania, odwagą,  ale i los obdarzył go wielkim szczęściem.  Sądzę, że kilkadziesiąt lat pracy społecznej i liczne, mądre inicjatywy jakie podejmował, były formą zapłaty za ten łut szczęścia w czasach wojny i formą pamięci o tych, dla których go zabrakło.       

„Wieczór” odbył się wyjątkowo w  Zakopiańskim Centrum Edukacji. W „Czerwonym Dworze” rozpoczął się generalny remont.  

WINCENTY GALICA (ur. 29.10.1916 Zakopane, zm. 21.05.2010 Zakopane). Lekarz, działacz ruchu podhalańskiego, podczas II wojny światowej żołnierz Kampanii Wrześniowej 1939 roku, kurier tatrzański, więzień obozów koncentracyjnych. Walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku, był ranny, więziony przez armię sowiecką i niemiecką, czterokrotnie uciekał z niewoli. Od stycznia 1940 do sierpnia 1941 działał w ruchu oporu, głównie na terenie Poronina i Zakopanego, przy organizowaniu przerzutów ludzi przez Tatry na Węgry oraz jako łącznik dla kurierów tatrzańskich, sam też wielokrotnie przeprowadzał kurierów przez Tatry. Aresztowany w Poroninie przez gestapo. Więziony i torturowany w zakopiańskim "Palace", później w więzieniu w Tarnowi, a następnie w obozach koncentracyjnych (Auschwitz, Mauthausen-Gusen, Sachsenhausen). Wrócił do Polski w roku 1946. W latach 1946–52 odbył studia lekarskie na UJ i AM w Krakowie. Pracował jako lekarz (internista i radiolog), początkowo w pogotowiu ratunkowym, a następnie w pracowni radiologicznej w Przychodni Obwodowej, później w szpitalu w Zakopanem. Działał w Związku Inwalidów Wojennych i Tatrzańskim Klubie Inteligencji Katolickiej. Wybitny działacz Związku Podhalan, inicjator i współautor Deklaracji Ideowej ZP, przez kilka kadencji był wiceprezesem, a w latach 1973–76 prezesem ZG Związku Podhalan. Pisywał na tematy podhalańskie i tatrzańskie w "Podhalance", "Tatrzańskim Orle" i "Tygodniku Podhalańskim". Inicjator wielu cennych akcji patriotycznych, takich jak sprowadzenie prochów gen. Andrzeja Galicy do Kwatery Legionistów w Zakopanem, sprowadzenie prochów Kazimierza Przerwy Tetmajera na Pęksów Brzyzek, utworzenia Muzeum Karola Szymanowskiego w "Atmie", powstania Podhalańskiego Oddziału Towarzystwa Opieki nad Zabytkami. Założyciel i prezes Stowarzyszenia "Muzeum Walki i Męczeństwa Palace w Zakopanem". W uznaniu zasług otrzymał, m.in.: Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Medal Zwycięstwa i Wolności, Złoty Krzyż Zasługi, Odznakę "Za Zasługi dla Zakopanego", Odznakę "Za Zasługi dla Województwa Nowosądeckiego", Odznakę Zasłużonego Działacza Kultury, Złote Odznaki za Zasługi dla Związku Podhalan w Polsce i USA, tytuł Honorowego Członka Związku Podhalan i Nagrodę Burmistrza Miasta Zakopane. W roku 2008, na uroczystej sesji Rady Miasta, która odbyła się 27 października, Doktorowi Wincentemu Galicy została nadana godność Honorowego Obywatela Miasta Zakopane.