Projektowanie rzeźby, która ma stanąć w wolnej przestrzeni, rozpoczyna się od wyboru miejsca. To przestrzeń decyduje o wielkości, formie i sylwetce. W wypadku rzeźby poświęconej Władysławowi Zamoyskiemu wybrałem miejsce pełne ruchu - ludzi i samochodów, u zbiegu ulic Krupówki i III Maja, w odległości 100 metrów od ulicy Zamoyskiego. Architekt projektujący nawierzchnię Krupówek wyczuł, że w tym miejscu powinno być 'zatrzymanie' i zadecydował o wybudowaniu rodzaju 'klombu', który aż prosi się o akcent pionowy. Jest to miejsce dość kameralne, stąd wysokość rzeźby z cokołem około trzy i pół metra. Równocześnie posiadające wiele osi widokowych, stąd ustawienie postaci na postumencie w formie ściętego stożka.

Sama postać odlana w brązie (wysokość dwa metry dwadzieścia centymetrów) w swoim charakterze nawiązuje do 'polskiego formizmu' ukształtowanego w pierwszym dwudziestoleciu XX wieku w Zakopanem przez twórców związanych z tym miastem i wystawiających swoje dzieła w wybudowanej przez Władysława Zamoyskiego sali wystawowej mieszczącej się na piętrze 'Bazaru Polskiego'.

Zdecydowałem się na realistyczne przedstawienie 'honorowego obywatela Zakopanego' nie ulegając modnym dziś w sztuce deformacjom i udziwnieniom. Klimatu tej niezwykłej postaci poszukiwałem w nielicznych fotografiach, liczniejszych zapisach literackich i dokumentach przedstawiających z jednej strony bogatego wielkiego Pana nieszczędzącego pieniędzy dla potrzebujących i przede wszystkim hojnego dla narodu, z drugiej strony człowieka żyjącego na granicy ubóstwa. Klimatu epoki dostarczyło mi również malarstwo impresjonistów, szczególnie Degas'a, Moneta i Cezzanna, wszak młodość spędził Zamoyski we Francji i tamten czas XIX wieku musiał pozostawić na nim swój ślad.

Michał Gąsienica Szostak
rzeźbiarz