"Ślady" - wystawa rzeźby Jacka Kogutka

25 marca w Galerii Sztuki BWA JATKI w Nowym Targu miał miejsce wernisaż wystawy rzeźby Jacka Kugutka zatytułowanej „Ślady”. Jest to kolejna wystawa prac tego przedwcześnie zamarłego artysty. Po wystawie w Gorliwcach i Łańcucie dzięki staraniom Stowarzyszenia Przyjaciół Jacka Kogutka, oraz Galerii Sztuki BWA JATKI oryginalne prace zawitały do Nowego Targu.

Garść  wspomnień o Jacku Kogutku   wraz z ciekawym  komentarze do jego dzieł przedstawił przyjaciel z lat młodości Stanisław Cukier, artysta rzeźbiarz, wieloletni dyrektor Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara.

Zapraszamy do nowotarskich Jatek do końca kwietnia. 

"Realizacja dzieła przychodzi po długim czasie przemyśleń. Ma to jednak o tyle wpływ, że mam do czynienia z czymś nowym: nowym krajobrazem, świeżym wrażeniem. Nasycam się tym wszystkim już przez samo tam przebywanie. Niezależnie gdzie jestem, czy jest to Rumunia, czy Włochy, zawsze coś zostaje. Czasem zrobię kilka szkiców, zdjęć, coś zapamiętam i chcę się później w te miejsca wracać. Więc wracam – poprzez zmaterializowaną syntezę moich prac..."

Jacek Kogutek (1997) 

Jacek Kogutek (1958-2020) – rzeźbiarz, konserwator zabytków, projektant ogrodów, pasjonat żeglarstwa. Urodził się w Zakopanem, gdzie ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego  Kenara. Studiował konserwację zabytków w Tarnowie, a następnie konserwację zabytków architektury na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W roku 1994     i 1996 jego prace zostały wyróżnione na Biennale Internazionale Dantesca w Rawennie – kolejno za rzeźbę Wrota Piekieł  oraz rzeźbę L`attesa (Wrota Czyśćca). Jest współwykonawcą szesnastu obelisków upamiętniających żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie gen. Władysława Andersa, które znajdują się w Uzbekistanie i Kazachstanie. Wykonał ogromną ilość prac konserwatorskich i rekonstrukcyjnych między innymi: na zamku w Nowym Wiśniczu, zamku w Suchej Beskidzkiej,  w  kościołach, w cerkwiach, detali architektonicznych, sklepień gotyckich, rzeźb oraz prac pozłotniczych. Za projekt i wykonanie rzeźbiarskich elementów na cmentarzu żołnierzy ukraińskich w Łańcucie poległych w latach 1918-1921 w walce przeciwko bolszewickiej Rosji, otrzymał pośmiertnie Medal Świętych Cyryla i Metodego. Prace prezentował na wystawach zbiorowych w Polsce i Europie. Od 1992 roku mieszkał w Soninie (gmina Łańcut), tam pracował, tworzył i tam został pochowany.