III Niedziela Wielkanocna

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: „Pokój wam”. Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: „Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam”. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: „Macie tu coś do jedzenia?” Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich.

Potem rzekł do nich: „To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach”. Wtedy oświecił ich umysł, aby rozumieli Pisma.   I rzekł do nich: „Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego”. Łk 24,35-48

  Ewangelia to nie utopia! To nie wymyślone postaci i sytuacje, będące na usługach jakiejś ideologii. Ewangelia to Dobra Nowina o prawdziwym, historycznym człowieku – Jezusie z Nazaretu, będącym jednocześnie Synem Bożym i prawdziwych ludziach, którzy mieli swoje ograniczenia, słabości, trudności z przyjmowaniem nauk Jezusa.    Apostołowie i ich problemy z wiarą dodają nam odwagi i wielkiej nadziei, uświadamiając nam, że dojrzewanie na drodze wiary w Zmartwychwstałego Pana, zakłada także momenty przepełnione lękiem, drżeniem, obawą, trwogą i radością, która jest tylko maską obronną dla niedowierzania. Chociaż byli trzy lata w najlepszym seminarium, słuchali najwspanialszych wykładów – bo z ust samego Mistrza, odbyli wzorcowe praktyki duszpasterskie, bo przecież byli świadkami wielu cudów Jezusa, to jednak nie było im łatwo uwierzyć w to, co teraz zobaczyli, a co było im zapowiadane: zabity Jezus z Nazaretu staje żywy pośród nich: zmartwychwstał, pokonał śmierć.      Wszystko w czym uczestniczyli Apostołowie było inicjatywą Boga. Oni w najśmielszych oczekiwaniach nie wymyślili by takiego scenariusza zdarzeń. Zostali zaproszeni do udziału w cudach Bożej Miłości. Mimo bycia naocznymi świadkami tych wydarzeń, sami z siebie nie byli zdolni tego pojąć, ani też innym przekazać. Potrzebowali interwencji z wysoka, światła Bożego Ducha, by rozumieli Pisma, które zapowiadały zbawcze  wydarzenia z życia i śmierci Jezusa oraz Jego Zmartwychwstanie.  Jezu Zmartwychwstały!  Wlej w nasze serca odwagę, byśmy nie koncentrowali się na sobie, na własnych trudnościach z wiarą, lecz z wielką ufnością powierzali się Tobie świadomi, że Ty pragniesz mieć inicjatywę i nie zrażając się naszymi słabościami, udzielasz nam swego Ducha. To za Jego przyczyną jesteśmy zdolni nawracać się do Ciebie i doświadczając Twego przebaczenia, stawać się w naszym codziennym życiu czytelnymi świadkami Twojej pośród nas obecności.

Tekst można odsłuchać na stronie Radia eM - Radio Archichidiecezji Katowickiej...