180. Wieczór na Harendzie – Jan Stalony-Dobrzański

W sobotni, śnieżny wieczór 22 kwietnia, w Muzeum Jana Kasprowicza Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza zorganizowało 180. Wieczór na Harendzie. Wystąpił Jan Stalony-Dobrzański, poeta, architekt, trzykrotny zdobywca głównej nagrody w Konkursie Jednego Wiersza im Jerzego Tawłowicza organizowanym przez Tygodnik Podhalański.

Wiersz-zdobywca głównej nagrody Konkursu Jednego Wiersza w roku 2016

GONTOWEGO

Wy – deseczki

deszczułeczki

gdzie tłumnie bieżycie?

Kurów pianiem

jutrzni staniem

kędy tak spieszycie?

A my z boru przyszły

z lasu cienionego

nad Ptaszkowe Trony

tańczyć gontowego

Kołomyjkę zacząć

polki nie przestawać

w tańcu

niby gwiazdy

nad wiekami

stawać

Listeczki, listeczki

powiedzcie na wietrze

czemu one tańczą

w górę, w dół, poprzecznie?

Listeczki, listeczki

powiedzcie – zielone

czemu one tańczą

aż nad nieboskłony?

Wy – deseczki

deszczułeczki

gdzie, gwarne dążycie?

Mchem srebrzone

dziegciem wrone

kędy tak spieszycie?

A my z boru przyszły

z lasu szeptanego

komu mówią dzwony

tańczyć gontowego

Zakołysać, skoczyć

po kolana

w wiosnę

śmiałym pląsem splątać

Nogi Boga

bose

Motyle, motyle

usiądźcie tu, miłe

czemu one tańczą

niczym w sadzie chwile?

Motyle, motyle

usiądźcie, swobodne

czemu one tańczą

jakby święto co dnia?

Wy – deseczki

deszczułeczki

gdzie, śmiałe bieżycie?

Iskier graniem

wirowaniem

kędy tak spieszycie?

A my z boru przyszły

z lasu żywicznego

gdzie trzaskają snopy

tańczyć gontowego

Od piekła

do nieba

oberka przetoczyć

serca

jak kamienie

w twardy płacz utoczyć

Płomienie, płomienie

żałobnicze świece

czemu one tańczą

jak młodzieńcy w piecu?

Płomienie, płomienie

nie sycone, głodne

czemu one tańczą

komu te pochodnie?