Chwała partyzantom…

Sześćdziesiąt osiem lat temu na Podhalu był słoneczny, śnieżny i mroźny dzień. Niedziela. W celach niemieckiego więzienia przy ulicy Nowotarskiej w Zakopanem 42 osoby czekały na śmierć. Skazani musieli umrzeć tylko dlatego, że byli Polakami, którzy zachowali swoją godność, wykazali ponadprzeciętna odwagę i należeli do narodu skazanego na wyniszczenie. Kończyła się wojna. W Zakopanem było 15.000(!) żołnierzy niemieckich powracających ze Wschodu. Desperacja okupanta, który ponosi klęskę była duża. Do partyzantów plutonu AK „Kurniawa” z oddziału „Chełm” zimującego w Zakopanem dotarła wiadomość o zamiarze rozstrzelania więźniów z Nowotarskiej przed świtem na pobliskim cmentarzu.

Groby były już wykopane. Dowódca kpt. inż. Tadeusz Studziński działał szybko. Wieczorem, bez jednego wystrzału odbito wszystkich skazanych. Jak wspomina syn dowódcy Krzysztof Studziński – zaskoczenie było tak duże, że Niemcy nie zdążyli odbezpieczyć broni. Opisana akcja była małym epizodem w tej wielkiej wojnie ale dzięki niej następny dzień pod Giewontem – równie słoneczny i mroźny jak poprzedni - był najpiękniejszym dniem dla 42 ocalonych i ich rodzin. 

W 68 rocznicę tego wydarzenia, społeczeństwo naszego uczciło bohaterów z czasów wojny oraz oddało hołd rodakom zamordowanym w czasie ostatniej wojny.

Po nabożeństwie odprawionym w kościele św. Rodziny zebrani przeszli pod budynek dawnego więzienia na ulicy Nowotarskiej, gdzie, po zabraniu głosu przez Wiceburmistrza Miasta Zakopane Mariusza Koperskiego złożono kwiaty pod tablicą upamiętniającą żołnierzy Oddziału Partyzanckiego „Chełm”.

Chwała partyzantom…