O furmańskiej tradycji i miłości do koni

We wtorek w Białej Izbie Związku Podhalan w Zakopane odbyły się posiady poświęcone dawnemu transportowi konnemu. Jak to drzewiej na Podhalu bywało przypomnieli Edward Chyc Magdzin i Jan Karpiel Bułecka.

- W dzisiejszych czasach transport wydaje się być już tak opanowany przez samochody, pociągi, samoloty, że o roli konia nikt nie pamięta. Najpierw w starożytnych czasach konie wykorzystywane były wyłącznie przez wojsko. Do pracy używano wołów i mułów, ale były one zbyt wolne. W końcu więc do pracy zaczęto wykorzystywać konie. Także na Podhalu konie odegrały ważną rolę, pracowały w gospodarstwach, w lesie przy zrywce drewna, transportując rudę żelaza, materiały do budowy kolejki na Kasprowy, służąc także jako środek komunikacji, wożąc pierwszych turystów do Zakopanego. Bez konia ciężko też było sobie wyobrazić rodzinne i kościelne uroczystości, odpusty. Organizowano także wyścigi kumoterek. Konie ciężko pracowały, ale też gazdowie bardzo o nie dbali, z zamiłowaniem – opowiadał Edward Chyc Magdzin.

- Tradycja furmańska na Podhalu, jest o tyle ciekawa, że tutaj właściwie nie hodowano koni, ale je sprowadzano z innych regionów. W XIX wiecznej ikonografii, chociażby u Witkiewicza, możemy jednak spotkać niewielkie rodzime konie, podobne do koni karpackich. Konie na Podhalu zawsze były niezwykle wytrzymałe i twarde. Woziły nawet wino z Tokaju do Wrocławia - opowiadał z kolei Jan Karpiel Bułecka.