Poezja Kazimierza Przerwy-Tetmajera

Poezja Kazimierza Przerwy-Tetmajera rozpoczęła cykl spotkań literackich w ramach wtorkowych posiadów w Białej Izbie Związku Podhalan. Tatry i Podhale, sztuka i ludzie gór inspirowali i inspirują twórców od początku XX wieku, przenoszą tym sposobem naszą małą ojczyznę w obszar kultury narodowej i szerzej – europejskiej. Bardzo często jednak pozostają nieznani, zapomniani. Zdarza się, że poza nazwiskiem trudno nam przywołać jakiś utwór, często zapominamy, jak wiele im zawdzięczamy.

Towarzystwo Miłośników Teatru im. H. Modrzejewskiej w Zakopanem (sekcja Scena A2 im.Jurka Tawłowicza i sekcja Studium Słowa im T.Staicha) w osobach Grażyny Syrzistie, Ewy Kowalczyk, Jerzego Filara, Leszka Lassoty i Krzysztofa Michno przygotowała wiersze jednego z najwybitniejszych polskich modernistów, urodzonego w Ludźmierzu Kazimierza przerwy-Tetmajera. W części pierwszej usłyszeliśmy wiersze refleksyjne, oraz fragment poematu Jak Janosik tańczył z cesarzową,- wybrane przez Grażynę Syrzistie, w części drugiej liryki tatrzańskie w wyborze Małgorzaty Wnuk. Dyskusja po zakończeniu części oficjalnej potwierdziła potrzebę przywoływania tekstów literackich. Wieczór uświetniła muzyka CK Jutrzenka.