LIRYCZNA POSA

29 maja 2024 w Państwowej Ogólnokształcącej Szkole Artystycznej przy ulicy Sienkiewicza 12 odbył się finał cyklicznego, szkolnego konkursu poetyckiego Liryczna POSA. Konkurs został podzielony na dwie kategorie: DEBIUTY (uczniowie klasy 4) oraz PREMIERY (klasy 5-6 oraz fakultet literacki klasy 8). Większość utworów konkursowych to efekt pracy uczniów na zajęciach literatury (w młodszych klasach prowadzonych przez Agnieszkę Warek - Leks, w starszych - przez Annę Zadziorko). W roku szkolnym 2023/ 2024 w literackie szranki stanęło 48 uczniów (14 debiutantów z klasy 4 oraz 34 poetów ze starszych klas). W sumie Jury oceniło 147 utworów (42 wierszy debiutujących czwartoklasistów oraz 105 starszych uczniów). Warto wspomnieć, iż szczególnym uznaniem wśród członków Jury cieszyły się prace młodszych adeptów pióra.

Zwycięskie wiersze prezentował aktor Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza Krzysztof Najbor, a imprezę uświetniły występy muzyczne uczniów naszej szkoły.

Poza nagrodami głównymi, każdy uczestnik Lirycznej POSY otrzymał tomik z wszystkimi pracami konkursowymi. Jego wydanie zostało dofinansowane ze środków Urzędu Miasta Zakopane.

Poniżej prezentujemy zwycięskie prace:

• Pierwsze miejsce w kategorii PREMIERY 

Kaja Krupa klasa 6

Jeden raz

Jeden domek

jeden las

jedna rzeka

jedna góra 

jedno niebo

i jedna ja 

cisza.

• Drugie miejsce w kategorii PREMIERY

Piotr  Bystrowski klasa 8

***

W objęciach zmierzchu

świat wzdycha.

Pod aksamitem nieba.

gwiazdy błyszczą

jak klejnoty, tak jasne.

Prowadzenie

zagubionych dusz przez noc.

Wiatr mówi cicho,

szeptem,

O tajemnicach ukrytych,

tajemnicach do poszukiwania.

Przez głębokie doliny

i wysokie góry

wędrujemy

odpowiadając na wołanie przeznaczenia.

W każdym uderzeniu serca rytm prawdziwy,

Taniec życia, stary i nowy.

Obejmij piękno,

pozwól mu się rozwinąć,

W każdej historii jest nieopowiedziana opowieść.

Zatem podróżujmy ramię w ramię,

przez oceany, przez piasek.

Bo w tej chwili znajdziemy

magię, która jest w naszym umyśle.

• Trzecie miejsce w kategorii PREMIERY

Natalia Wójcik 

Chronofobia

Strach

Przed wymiarem,

Jakim jest czas.

Przed życiem, przed szansą, przed śmiercią,

Przed wieczną wewnętrzną męką,

Boję się, że nie stanę,

Na przystanku “Normalność”

I, że chronofobia mnie

Porwie, pożre, pochłonie,

Zabije.

• Wyróżnienie w kategorii PREMIERY

Helena Górka 

***

Deszcz - łzy aniołów spływające

Pomiędzy szarymi szkieletami

Dawniej zielonych drzew

Ludzie kroczący smętnie

Poszarzeli, zmęczeni

Wypełniają swoje codziennie te same

Popielate obowiązki

W autobusach

Pełno różnych twarzy

A jednak wszystkie takie same

Wyblakłe, zamyślone

A myśli ich - podobne

Bez kolorów, szare

Lecz wystarczy,

By chmury odpłynęły

By deszcz

Przestał w dachy bębnić

Wtedy nagle

Wszystko kolorów nabierze

Ludzie nie będą już

Tak szarzy i smutni

Nikt nie zakryje się parasolką

I nikt nie powłóczy już wtedy nogami

Gdzieniegdzie nawet uśmiech na twarzy

Zawitać raczy

Z takiej okazji

Że szarość i smutek

Nie wrócą tutaj na długi czas

Pierwsze miejsce w kategorii DEBIUTY 

Wiktoria Walczak

***

Jestem wszędzie, ale mnie nie widać.

Zawsze stoję obok ciebie.

Mam zalety, mam też wady.

Popchnę łódkę, uniosę liście.

Czasem się zasmucę, ale to minie.

Zasłaniam nocą księżyc, równie często go odkrywam.

Gdy się pojawię, zaśpiewam ci czasem, 

ale kiedy zniknę, nikt nie zgasi tej ostatniej świecy.

• Wyróżnienie w kategorii DEBIUTY

Stanisław Dziedzic 

Podróż do nowej krainy

W ranek słoneczny i złoty,

przyrodę piękną obserwowałem.

Taka piękna była,

że czułem się jakbym do nowej krainy odleciał.

agag gagaga

Ptaki z ćwierków,

utwory komponowały nowe,

chmury płynęły po niebie jak łódki po jeziorze.

Woda, jak odbicie lustra brnące w te, w tamte, 

a drzewa, jak patyki czekoladowe,

owinięte zieloną watą cukrową- wbite w ziemię.

• Nagroda dodatkowa za najpiękniejszy wiersz o tematyce psychologicznej

Stanisław Kudasik

Ramy

Uciekam...
Od znanych terenów
Daleko, daleko
Najdalej jak mogę
Wychodząc przez ramy
Tego co moje
Ściska mi serce
Strach, lęk i żal
Przed sobą widzę
Tylko niewiadome
Trudności
Niewygody
I męki wał
Przerywam więc łańcuch
Ten co mnie dusi
Wyruszam w świat
Bo tak mnie on kusi

• Nagroda Dyrektora Teatru im. S.I. Witkiewicza Andrzeja Dziuka

za urokliwy w swej prostocie wiersz…

Natalia Wójcik 

Kłamstwa

Życie jest łatwe,

Życie jest piękne,

Życie jest długie i bezbolesne.

W życiu największą potrzebą jest złoto,

A marnotrawstwem - pójście piechotą

Gdy myślę o śmierci

- uśmiecham się nagle,

I wszystko nagle staje się łatwe.

Życie powoli się ciągnie a ja wtem,

Żyć dalej mogę swym własnym światem.

Dzieckiem być mogę - dłużej niż chwilę

I tak sobie życie tym wierszem przymilę.

• Nagroda Dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego za najlepszy wiersz o tematyce przyrodniczej

Wiktoria Kreft 

Zmarzły Staw 

Szczyty otulone śnieżnobiałą mgłą,

dumnie przeglądają się w tafli Zmarzłego Stawu.

Przywołują tańczące z Halnym marzenia,

wyrwane z serc wędrowców, walczących z mityczną potęgą grani.

Z każdym krokiem niczym niezmącone myśli, przestają ciążyć.

Zmartwienia toną w otchłani kryształowego stawu.

Smutek topnieje w promieniach przecinających strumyk,

spadającego po deszczu wodospadu.

• Nagroda Dyrektora Miejskiej Galerii Sztuki Lidii Rosińskiej za najlepszy wiersz inspirowany mottem konkursu

Wiktoria Kreft 

Ucieczka od losu 

Chciałam uciec przed łez tsunami,

polnymi ścieżkami.

Ścieżki kręte w życiu jednak,

Świat jak klatka, my jak ptak.

I choć nie wiemy co przyniesie,

następna chwila, następny rok,

Trzeba budować kolejny krok.

Nawet przez gorzkie łzy,

przez bólu ostre głazy,

przez szczęścia obłoki,

Warto stawiać kroki.