Na mapie daleko, w sercu tak blisko

Wszystko zaczęło się w 2007 roku, kiedy to dyrektorzy zakopiańskiego I LO i Liceum im. Marii Skłodowskiej–Curie – p. Marek Donatowicz i p. Maryla Starostka – postanowili nawiązać współpracę między szkołami. W jej ramach utrzymujemy stały kontakt i wysyłamy wzajemnie reprezentacje na szkolne uroczystości, takie jak stulecie Balzera przed dwoma laty czy tegoroczne siedemdziesięciolecie szkoły w Sopocie. Najważniejszym jednak elementem tej współpracy są wymiany uczniowskie, prowadzone już od 2008 roku. W pierwszym roku spotkały się jedynie samorządy, lecz już w kolejnych latach w wymianach brały udział całe klasy. Terminy naszych wzajemnych odwiedzin dobierano tak, aby można było skorzystać ze wszystkich atrakcji i dobrej pogody, nie narażając się na rzesze turystów (my do Sopotu na przełomie maja i czerwca, a rewizyta we wrześniu).

Można by pomyśleć, że są to dla nas nadprogramowe wakacje, jednak nie będzie to do końca prawdą – oczywiście, jest to odpoczynek od szkoły, jednak dowiadujemy się wielu rzeczy, które potem przydają nam się na lekcjach. Podczas zwiedzania miast uczymy się historii, czasem geografii, mamy okazję zetknąć się z tamtejszą kulturą i poznać ciekawych ludzi. To samo oferujemy u nas.

Nasz pobyt w Sopocie w tym roku trwał pięć dni, w ciągu których udało się zmieścić wiele atrakcji. Zwiedzanie Gdańska, warsztaty w Muzeum Narodowym, pływanie na katamaranach, ognisko w Grodzisku, wycieczka na Hel – to tylko niektóre z nich. Codziennie mieliśmy okazję spacerować po plaży, wylegiwać się na niej oraz poznawać naszych nowych znajomych z Sopotu. Wyjazd upłynął nadzwyczaj szybko i w cudownej atmosferze.

Niecierpliwie czekaliśmy na rewizytę, która miała miejsce wyjątkowo już tydzień później, co było spowodowane wspomnianą rocznicą. Pokazaliśmy gościom Morskie Oko, Kasprowy Wierch i Gubałówkę. Dzięki wizycie w Murzasichlu mogli dowiedzieć się nieco więcej o góralskim folklorze oraz poznać naszego olimpijczyka, Macieja Kota. Czas upływał również na ogniskach i zwiedzaniu miasta. Wszystkiemu sprzyjała dobra pogoda.

Mamy nadzieję, że nowe znajomości przetrwają próbę czasu. Można powiedzieć, że sopocki i zakopiański dworzec widziały więcej czułych spojrzeń przez te dwa tygodnie, niż niejeden ślubny kobierzec. Zdążyliśmy umówić się na kolejne spotkania – bardzo chcielibyśmy utrzymać kontakt z kolegami z Sopotu.

Życzymy młodszym uczniom naszych szkół równie ciekawych doznań i wspaniałych wspomnień w przyszłych latach.